تحقیقات جدید نشان می‌دهد که برخی گونه‌های قورباغه ماده از یک روش منحصر به فرد برای اجتناب از تماس‌های ناخواسته نرها استفاده می‌کنند: وانمود کردن به مرگ. این رفتار غیرمعمول که در دنیای حیوانات به نام «تاناتوسیس» یا بازی با مرگ شناخته می‌شود، به قورباغه‌های ماده اجازه می‌دهد تا از فشارهای جنسی و رقابت‌های نرها فرار کنند و کنترل بیشتری بر انتخاب جفت خود داشته باشند.
به گزارش آماج، پژوهشگران در مطالعات میدانی متوجه شدند که قورباغه‌های ماده زمانی که با نرهای بیش از حد تهاجمی مواجه می‌شوند، به سرعت بی‌حرکت شده و خود را به مردن می‌زنند. این حالت معمولاً چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد و باعث می‌شود نرها علاقه خود را از دست بدهند یا به دنبال دیگر اهداف بروند.
هدف و مزایای رفتاری
تحقیقات نشان می‌دهد که این رفتار، یک استراتژی بقای مؤثر است. با وانمود کردن به مرگ، قورباغه‌های ماده نه تنها از تماس ناخواسته نرها اجتناب می‌کنند، بلکه از استرس ناشی از مزاحمت و خطرات جسمی احتمالی نیز محافظت می‌شوند. این رفتار همچنین فرصت بیشتری برای انتخاب نر مناسب و سالم‌تر فراهم می‌کند و در نتیجه، کیفیت ژنتیکی نسل بعدی افزایش می‌یابد.
مطالعات میدانی و مشاهده رفتار
پژوهشگران با استفاده از دوربین‌ها و تجهیزات رصدی در زیستگاه طبیعی قورباغه‌ها، توانستند رفتار وانمود کردن به مرگ را با دقت ثبت کنند. آن‌ها مشاهده کردند که میزان استفاده از این رفتار بسته به تعداد و شدت فعالیت نرها متفاوت است و گونه‌های خاصی از قورباغه‌ها بیشتر از آن بهره می‌برند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تاناتوسیس یک رفتار تطبیقی و پاسخ به فشارهای محیطی است.
اهمیت علمی و زیست‌محیطی
مطالعه چنین رفتارهای غیرمعمول می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره استراتژی‌های بقا و سازگاری حیوانات ارائه دهد. به گزارش آماج، شناخت این رفتارها به پژوهشگران کمک می‌کند تا تعاملات بین جنسیتی، انتخاب جفت و پویایی جمعیت قورباغه‌ها را بهتر درک کنند و برنامه‌های حفاظتی مؤثرتری برای گونه‌های آسیب‌پذیر طراحی نمایند.
پژ
