نزدیک به چهار دهه پیش، یکی از شاخص‌ترین لحظات تاریخ فضانوردی رقم خورد؛ زمانی که «بروس مک‌کندلس»، فضانورد آمریکایی، بدون هیچ اتصال فیزیکی به شاتل فضایی، نخستین پرواز آزاد انسان در فضای بی‌کران را تجربه کرد. این اتفاق تاریخی در فوریه سال ۱۹۸۴ طی مأموریت شاتل «چلنجر» ثبت شد و به عنوان یکی از جسورانه‌ترین اقدامات بشر در مدار زمین شناخته می‌شود.
تکنولوژی پشت نخستین پرواز آزاد انسان
مک‌کندلس با بهره‌گیری از واحد مانوردهنده فضانورد (MMU) توانست تا حدود ۹۷ متر از شاتل فاصله بگیرد و در خلأ مطلق فضا شناور بماند. این فناوری که شبیه یک کوله‌پشتی مجهز به موتورهای کوچک طراحی شده بود، امکان حرکت آزاد در مدار را بدون نیاز به کابل یا بازوی رباتیک فراهم می‌کرد.
تصویری ماندگار و چالشی بزرگ
تصویری که از این لحظه ثبت شد، نمایانگر انسانی است که در سیاهی بی‌پایان فضا معلق مانده و تنها کره زمین در پس‌زمینه دیده می‌شود. بسیاری این تصویر را نماد شجاعت فضانوردان می‌دانند. این اقدام با ریسک بسیار بالایی همراه بود؛ چرا که کوچک‌ترین نقص در تجهیزات یا خطای محاسباتی می‌توانست جان فضانورد را تهدید کند.
پیامدها و میراث تاریخی
کارشناسان هوافضا این عملیات را نقطه عطفی در تاریخ اکتشافات فضایی می‌دانند، زیرا نشان داد انسان می‌تواند حتی بدون اتصال مستقیم به فضاپیما، در مدار زمین زنده بماند و حرکت خود را کنترل کند. هرچند بعدها به دلایل ایمنی استفاده از این تجهیزات متوقف شد، اما تجربه مک‌کندلس همچنان به عنوان یکی از تصاویر الهام‌بخش تاریخ فضانوردی ثبت شده است.
به گزارش آماج، این لحظه تاریخی هنوز الهام‌بخش نسل‌های بعدی فضانوردان و علاقه‌مندان به فضا باقی مانده است.
برای مطالعه بیشتر در مورد تاریخ فضانوردی و فناوری‌های نوین فضایی، به آماج مراجعه کنید.
