به گزارش آماج، هنر فاخر «آینهکاری در معماری ایرانی» در بیستمین نشست کمیتهٔ بیندولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو که در دهلی هند در حال برگزاری است، بهعنوان یکی از عناصر میراث ناملموس جهانی به ثبت رسید. این رویداد نقطهعطفی در معرفی رسمی معماری ایرانی به جهان محسوب میشود.
ورود رسمی معماری ایرانی به اسناد جهانی یونسکو
ثبت «آینهکاری در معماری ایرانی» نخستین بار است که یک شاخه از معماری سنتی ایران در فهرست جهانی میراث ناملموس قرار میگیرد و با این اقدام، عنوان معماری ایرانی نیز به اسناد یونسکو افزوده شد. با این ثبت، شمار عناصر میراث ناملموس جهانی ایران به ۲۷ مورد رسید.
پرونده این اثر فروردین ۱۴۰۳ از سوی ایران به یونسکو ارائه شده بود. هنر آینهکاری ترکیبی از چندین مهارت از جمله طراحی، آینهبری، گچبری، نقاشی و موزاییککاری است. در فرهنگ سنتی ایران، آینه و آب نماد پاکی و روشنایی بهشمار میروند و آینهکاری تجسم اهمیت نور در هنر ایرانی است.
ایران و مجموعهای از ثبتهای جهانی
پیشتر نیز ایران موفق شده بود آثار متعددی مانند ردیف موسیقی ایرانی، تعزیه، نقالی، آیینهای پهلوانی، فرهنگ نان لواش، قالیشویی، چوگان، نگارگری ایرانی، یلدا و جشن مهرگان را در فهرست یونسکو ثبت کند.
ثبت «مینیاتور به سبک بهزاد» به نام افغانستان
به نقل از آماج، همزمان با این رویداد، گزارشها از ثبت جهانی «مینیاتور به سبک بهزاد» به نام افغانستان حکایت دارد. این پرونده که در سال ۲۰۲۱ از سوی افغانستان به یونسکو ارسال شده بود، در همین نشست به تصویب رسید.
خبرگزاری ایسنا نوشته است که اقدام افغانستان برای ثبت این هنر به نام خود، در ایران واکنشهایی را برانگیخته است. علیرضا ایزدی، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی وزارت میراث فرهنگی، در گفتوگو با این رسانه بیان کرده بود که «اگر افغانستان بخواهد مکتبی را تحت عنوان “مکتب بهزاد/هرات” ثبت کند، باید بیاید با ما بنشیند و رضایت ایران را بگیرد.»
او همچنین تاکید کرده بود: «نقاشی ایرانی، پیشتر تحت عنوان “نقاشی ایرانی” در یونسکو ثبت شده است. ما پروندهٔ جهانی “نقاشی ایرانی” را ارائه دادیم و به ثبت رساندیم.»
ایران در سال ۱۳۹۹ و در پانزدهمین اجلاس کمیتهٔ جهانی میراث فرهنگی ناملموس یونسکو، هنر نگارگری (نقاشی ایرانی) را بهصورت مشترک با کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان و ازبکستان در فهرست جهانی ثبت کرده بود.
ایزدی در ادامه گفته بود: «در افغانستان میتوانند ذیل پرونده ما (نقاشی ایرانی) بگویند این سبک و سیاق در افغانستان هم رواج دارد. اما آنچه متعلق به ایران است، بهزاد با آن شکل و شمایل و ویژگیها، بدون نام ایران نمیتواند ثبت شود.»
برای مطالعه آخرین خبرهای میراث فرهنگی، معماری و هنر ایران، همین حالا از آماج دیدن کنید.
