به گزارش آماج، دریاچه ارومیه که روزگاری یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی و درمانی ایران به شمار می‌رفت، اکنون در آستانه نابودی کامل قرار دارد. مقایسه وضعیت این دریاچه در سال ۱۳۹۷ با شرایط سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که مدیریت نادرست منابع آبی و تغییرات اقلیمی، حیات این نگین آبی کشور را به تاریخ سپرده است.
از رونق گردشگری درمانی تا بیابان نمکی
تنها هفت سال پیش، هزاران نفر از سراسر کشور برای لجن‌درمانی و بهره‌مندی از خواص درمانی آب و گل دریاچه ارومیه به این منطقه سفر می‌کردند. این لجن‌ها برای درمان روماتیسم، التهاب مفاصل، بیماری‌های پوستی و حتی مشکلات خاص بانوان مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما امروز چیزی جز زمینی خشک و ترک‌خورده از این پهنه آبی باقی نمانده است.
پیامدهای زیست‌محیطی گسترده
خشک شدن کامل دریاچه ارومیه پیامدهای متعددی در پی دارد؛ از افزایش ریزگردها و تهدید سلامت میلیون‌ها نفر گرفته تا آسیب به کشاورزی و معیشت جوامع محلی. کارشناسان هشدار می‌دهند که در صورت ادامه این روند، آثار منفی آن فراتر از استان‌های همجوار خواهد رفت.
علت اصلی بحران
کارشناسان محیط زیست، سوءمدیریت منابع آبی، توسعه بی‌رویه کشاورزی، حفر چاه‌های غیرمجاز و اثرات تغییرات اقلیمی را از دلایل اصلی نابودی دریاچه ارومیه می‌دانند. طرح‌های متعددی برای احیای دریاچه ارائه شد، اما امروز شواهد نشان می‌دهد این تلاش‌ها نتیجه‌ای نداشته است.
دریاچه ارومیه اکنون به نمادی از بحران آب و بی‌توجهی به محیط زیست در ایران بدل شده است. ضرورت دارد مسئولان هرچه سریع‌تر برای جلوگیری از گسترش پیامدهای این فاجعه زیست‌محیطی اقدام کنند.
برای مطالعه تحلیل‌های بیشتر درباره بحران آب و محیط زیست، به وب‌سایت آماج مراجعه کنید.
