به گزارش آماج، ایالات متحده آمریکا اعمال مجدد تحریمها علیه پروژه بندر چابهار در ایران را از تاریخ 29 سپتامبر 2025 به طور رسمی اجرایی کرد. این اقدام، بخشی از سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ برای محدودسازی نفوذ ایران در منطقه است و هند را در موقعیتی حساس و دشوار قرار داده است.
زمینه تاریخی پروژه چابهار
بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران در جنوب شرق این کشور است که از نظر موقعیت جغرافیایی و دسترسی به آسیای میانه اهمیت استراتژیک بالایی دارد. هند برای حمایت از تجارت با افغانستان و منطقه آسیای میانه، در سال 2018 از طریق شرکت دولتی India Ports Global Limited (IPGL) سرمایهگذاری گستردهای در این پروژه انجام داد. در همان سال، دولت ترامپ معافیتی به هند اعطا کرد تا این همکاری بدون نقض تحریمهای ایران ادامه یابد.
پیامدهای اعمال مجدد تحریمها
با تصرف افغانستان توسط طالبان و تغییرات ژئوپولیتیکی منطقه، این معافیت دیگر اعتبار قانونی ندارد. بر اساس تصمیم جدید آمریکا، هند تنها 45 روز فرصت دارد تا از پروژه چابهار خارج شود یا با مسدود شدن داراییها و محدودیتهای مالی مواجه گردد. این تصمیم میتواند تجارت و حملونقل هند با افغانستان و آسیای میانه را تحت تاثیر قرار دهد.
واکنش هند و تحلیلگران
به نقل از آماج، وزارت امور خارجه هند اعلام کرده است که در حال بررسی دقیق پیامدهای این تصمیم است. تحلیلگران بینالمللی بر این باورند که هند ممکن است به دلایل اقتصادی و استراتژیک، به همکاری با ایران ادامه دهد و از برخی محدودیتهای آمریکا چشمپوشی کند. این مسئله نشاندهنده یک بحران تصمیمگیری مهم در سیاست خارجی هند است.
اهمیت اقتصادی و ژئوپولیتیکی
بندر چابهار نقش کلیدی در دسترسی هند به افغانستان و کشورهای آسیای میانه دارد و به عنوان جایگزینی برای بندر گوادر پاکستان مطرح میشود. توقف یا کاهش فعالیت هند در این بندر میتواند باعث کاهش نفوذ اقتصادی این کشور در منطقه و افزایش تاثیرگذاری رقبا شود.
نتیجهگیری و چشمانداز
تحریمهای جدید آمریکا، چالشهای سیاسی و اقتصادی مهمی را برای هند ایجاد کرده و نشان میدهد که رقابت ژئوپولیتیکی در منطقه جنوب آسیا شدت گرفته است. همکاری ادامهدار هند با ایران در پروژه چابهار، میتواند نقطه عطفی در تعیین سیاستهای استراتژیک منطقهای این کشور باشد.
برای دریافت آخرین اخبار و تحلیلهای مرتبط، کاربران میتوانند به آماج مراجعه کنند.

