یک آنتی‌بیوتیک قدیمی راه درمان عفونت‌های مقاوم را هموار می‌کند

به گزارش آماج از «سای تک دیلی»، این مطلب در یک مطالعه اخیر تیمی از محققان دانشکده پزشکی هاروارد اعلام شده که نتایج آن به تازگی در نشریه «پلوس بیولوژی» انتشار یافته است. این کشف می‌تواند راهبردی جدید برای مبارزه با عفونت‌های صعب‌العلاج و بالقوه کُشنده ارائه کند.

«نورسئوتریسین» (Nourseothricin) یک ترکیب طبیعی است که توسط نوعی از قارچ‌های خاک تولید می‌شود و دربردارنده اشکال مختلفی از یک مولکول پیچیده موسوم به «استرپتوتریسین» (streptothricin) است. زمانی که این ترکیب طبیعی اولین بار در دهه ۱۹۴۰ میلادی کشف شد، به علت تاثیرگذاری قوی در برابر باکتری‌های گرم-منفی (Gram-negative bacteria) انتظارات زیادی را ایجاد کرد. این باکتری‌های شناخته شده به علت لایه‌های محافظتی ضخیم بیرونی آنها، بطور خاص در برابر سایر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند.

اما مشخص شد که نورسئوتریسین برای کلیه‌ها سمی است و تولید آن کنار گذاشته شد. با این حال افزایش عفونت‌های باکتریایی مقاوم به آنتی‌بیوتیک موجب تشدید جست‌وجوی محققان برای آنتی‌بیوتیک‌های جدید شده و در این میان محققان هاروارد با هدایت «جیمز کربی» و همکارانش نگاه دوباره‌ای به این داروی قدیمی و کنار گذاشته شده انداختند.

آنها به این نتیجه رسیدند که مطالعات اولیه این دارو از خالص‌سازی ناکامل استرپتوتریسین‌ها استفاده کرده است اما کارهای جدید نشان داده است که شکل‌های مختلف این دارو میزان سمی بودن متفاوتی دارند و یک نوع خاص با نام استرپتوتریسین –اف (streptothricin-F) به میزان قابل توجهی سمی‌ بودن کمتری دارد و در عین حال در برابر پاتوژن‌های کنونی مقاوم در برابر داروهای مختلف بسیار موثر است.

این محققان با استفاده از میکروسکوپ الکترونی کرایو (cryo-electron) مکانسیم عمل این نوع خاص دارویی را مشخص کردند و نشان دادند که این دارو در جایی که داروهای دیگر غیرموثر هستند می‌تواند کارایی داشته باشد. «کربی» گفت: ما بر اساس این عملکرد منحصر به فرد اعتقاد داریم که استرپتوتریسین به عنوان درمان مناسب برای چندین پاتوژن گرم-منفی مقاوم به داروهای مختلف، مستحق بررسی‌های پیشا بالینی بیشتری است.