محققان با استفاده از نانوذرات، قطره چشمی ساختند که با یک بار استفاده تا ۶ ماه روی چشم اثر می گذارد. این ذرات برای کاهش پس زدن پیوند قرنیه چشم موثر است، چرا که نانوذرات به صورت مستمر در مدت ۶ ماه دارو را روی قرنیه رهاسازی می‌کند.
به گزارش آماج از تارنمای نیوز مدیکال، پیوند قرنیه یکی از روش‌ها برای بازگشت دید به بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری چشم است. هر ساله نزدیک به ۸۰ هزار پیوند قرنیه در آمریکا و بیش از ۱۸۴ هزار عمل جراحی پیوند قرنیه سالانه در جهان انجام می‌شود.
با این حال، نرخ پس زدن (رد) پیوند قرنیه می‌تواند تا ۱۰ درصد باشد. این موضوع به طور معمول به دلیل استفاده نکردن صحیح و به موقع دارو توسط بیمار است، چرا که داروها نیاز به استفاده طولانی‌مدت دارند.
این موضوع به ویژه هنگامی که بیماران نشانه‌هایی از پس زدن زود هنگام قرنیه پیوند شده نشان می‌دهد، حادتر می‌شود، در چنین شرایطی بیمار برای نجات قرنیه پیوند زده شده باید به صورتی ساعتی از قطره چشم استفاده کند. فرآیند خسته کننده استفاده از قطره چشم و ورود دز بالایی از دارو به چشم باعث اثرات نامطلوب روی چشم می‌شود و چنین شرایط دردناکی موجب می‌شود تا بیمار با دز تجویز شده پایبند نبوده و در نهایت احتمال پس زدن پیوند افزایش یابد.
محققانی از دانشگاه ویرجینیا در آمریکا نشان دادند که با استفاده از نانوذرات حاوی دارو، می‌توان پیوند قرنیه را موفق‌تر کرد. براساس مقاله‌ای که به تازگی در نشریه ادونس ساینس (Advance Science) منتشر شده است، می‌توان میزان موفقیت پیوند قرنیه را افزایش داد.
نانوذرات دارویی به نام دگزامتازون سدیم فسفات را در خود دارند، یکی از متداول‌ترین کورتیکواستروئیدها که برای درمان بیماری‌های مختلف چشمی مانند التهاب چشمی و ورم ماکولا استفاده می‌شود. با استفاده از ابن نانوذرات برای کنترل انتشار دارو به مرور زمان، بیماران فقط بعد از عمل جراحی پیوند قرنیه بدون تجویز مکرر قطره چشم فقط به یک بار استفاده از این قطره نیاز دارند.
مطالعات محققان نشان داد که با استفاده از این روش، دارو به مدت ۶ ماه بر روی یک مدل پس زدن پیوند قرنیه، اثربخشی خود را حفظ می‌کند.
علاوه بر این، از آنجا که این دارو به آرامی و به طور مستقیم در جایی که بیشتر مورد نیاز است، آزاد می‌شود به دزهای بسیار کمتری نسبت به درمان استاندارد فعلی نیاز دارد.
فیل کینگو محقق اصلی این بررسی و استادیار داروسازی و چشم پزشکی در دانشکده داروسازی ویرجینیا با جاستین هانز استاد لوئیس جی اورت در دانشگاه جانس هاپکینز در این پروژه، همکاری کرد.
وی در مورد این بررسی توضیح داد: برای رعایت حال بیمار و اثر بخشی درمان، ما نانوذراتی حدود ۲۰۰ نانومتر ایجاد کردیم که در مطالعات حیوانات امکان انتشار دارو تا ۶ ماه پس از تزریق را فراهم می‌کند.
توو منگ از محققان این پروژه هم گفت: در مدل رد پیوند قرنیه، نانوذراتی که ما طراحی کردیم با موفقیت از پس زدن پیوند قرنیه برای ۶ ماه جلوگیری کرد.
