نتایج طرح‌های آمارگیری از بخش کشاورزی نشان می‌دهد که در حدود ۹۲ هزار و ۶۰۰ واحد کارگاهی کشاورزی در کشور وجود دارد که با وجود تعداد کم، سهم قابل ملاحظه‌ای در تولید برخی محصولات کشاورزی دارند.
به گزارش آماج، یکی از اهداف و استراتژی‌های برنامه‌های توسعه کشاورزی کشور، در برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، افزایش کمی و کیفی محصولات مختلف گیاهی و دامی با استفاده مطلوب و اصولی از منابع و امکانات و به‌کارگیری روش‌های نوین از جمله توسعه کشاورزی در شرایط کنترل شده (گاوداری‌ها و مرغداری‌های صنعتی، گلخانه‌ها و نظایر آن) است.
بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ١٣٩٣، جامعه کشاورزی ایران مشتمل بر ٤ میلیون بهره‌برداری کشاورزی در کشور است که بیشتر به صورت سنتی فعالیت می‌کنند. نتایج طرح‌های آمارگیری از بخش کشاورزی نشان می‌دهد که در حدود ۹۲ هزار و ۶۰۰ واحد کارگاهی کشاورزی در کشور وجود دارد که با وجود تعداد کم، سهم قابل ملاحظه‌ای در تولید برخی محصولات کشاورزی دارند.
بر اساس اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران، نزدیک به ٤٠ درصد گاو و گوساله موجود در کشور، در گاوداری‌های صنعتی نگهداری می‌شود و بیش از نیمی از شیر دام کشور در این واحدها تولید می‌گردد؛ بیش از ٩٥ درصد مرغ گوشتی، ٩٧ درصد تخم مرغ خوراکی و نزدیک به ١٠٠ درصد تخم مرغ نطفه‌دار صنعتی و جوجه یک‌روزه در مرغداری‌های صنعتی کشور تولید می‌شود؛ حدود ٩٠ درصد قارچ خوراکی کشور در واحدهای کارگاهی پرورش قارچ خوراکی تولید می‌شود؛ در حدود ٧٠ درصد گوشت قرمز و ٩٥ درصد گوشت طیور توسط کشتارگاه‌های رسمی به بازار کشور عرضه می‌شود؛ بخش قابل توجهی از آبزیان خوراکی کشور در واحدهای پرورش آبزیان تولید می‌شود؛ و با توجه به تغییرات شرایط اقلیمی و ضرورت افزایش کمی و کیفی تولیدات گیاهی و عرضه خارج از فصل این محصولات، کشت گلخانه با سرعت قابل توجهی در کشور رو به گسترش است.
با توجه به اهمیت کارگاه‌های کشاورزی و ضرورت وجود اطلاعات به‌روز از این واحدها، طرح بهنگام‌سازی چارچوب کارگاه‌های کشاورزی کشور با هدف «یکپارچه‌سازی فایل جغرافیایی» و «تهیه و به‌روز رسانی فهرست نام و نشانی» واحدهای «گاوداری صنعتی»، «مرغداری صنعتی»، «پرورش قارچ خوراکی»، «کشت گلخانه‌ای»، «پرورش آبزیان خوراکی» و «کشتارگاه‌های رسمی دام و طیور» در زمستان سال ١٤٠١ به‌صورت سرشماری در کل کشور به اجرا در آمد.
بر اساس نتایج حاصل از این طرح، تعداد ۹۲ هزار و ۶۳۰ واحد کارگاهی کشاورزی در کشور وجود دارد که شامل ۲۷ هزار و ۱۱۹ گاوداری صنعتی، ۲۲ هزار و ۱۹۳ مرغداری صنعتی، ۲۳ هزار و ۸۴۴ واحد کشت گلخانه‌ای، ۱۶ هزار و ۹۴۰ واحد پرورش آبزیان خوراکی، یک هزار و ۸۵۷ واحد پرورش قارچ خوراکی و ٦٧٧ کشتارگاه رسمی دام و طیور است.
یافته‌های دیگر این طرح نشان می‌دهد که ۷۱ هزار و ۴۰۰ کارگاه کشاورزی در نقاط روستایی و ۲۱ هزار و ۱۹۰ کارگاه در مناطق شهری واقع شده‌اند.
بر اساس نتایج این طرح، بیشترین تعداد کارگاه‌های کشاورزی کشور به ترتیب در استان‌های اصفهان، تهران، مازندران، خراسان رضوی و فارس قرار دارند.
