پیرسینگ چیست ? اگر در دهههای 70 به بعد متولد شده باشید، حتما ترس پدر و مادرها از پیرسینگ کردن فرزندان خود را دیده اید! پدر و مادرهایی که دوست نداشتند فرزندشان صورت و بدن خود را سوراخ کند و در آن حلقه و چیزهای دیگر بیندازد.
بسیاری این کار را برابر با شیطان پرستی، ترویج فرهنگ غربی و یا به اصطلاح جلف بودن میدیدند و در عوض خیلی از بچهها دوست داشتند پیرسینگ کنند و حتی این کار را بدون اطلاع دادن به پدر و مادر خود انجام میدادند. این که پیرسینگ چیست و دقیقا از کجا آمده، چگونه به عنوان اکسسوری و کامل کننده استایلهای مختلف استفاده میشود و چه انواعی دارد را با هم میخوانیم تا دید بازتری نسبت به آن داشته باشیم. همچنین باید ببینیم که پیرسینگ چه عوارضی دارد و حکم شرعی آن برای زن و مرد چگونه است.
پیرسینگ چیست
به گزارش آماج : پیرسینگ در لغت به معنای ایجاد یک سوراخ در پوست هر نقطه از بدن برای آویختن جواهرات به آن است. برای مثال، زمانی که گوشهای خود را سوراخ میکنیم و با گوشواره به استایل خود تنوع میدهیم از پیرسینگ استفاده کرده ایم. پس اگر بدانید پیرسینگ چیست، این را هم میدانید که گوشوارههای ساده ما نیز به نوعی آن را شامل میشوند. در فرهنگ ایرانی، از کلمه پیرسینگ برای سوراخ کردن نقاط دیگر بدن همچون بینی، ناف یا شکم و لب استفاده شده، هر چند معنای اصلی خود را نیز حفظ کرده است. این کلمه گاه به معنای زیور آلاتی که در نقاط سوراخ یا بریده شده بدن به کار میروند نیز استفاده میشوند.
انواع مختلف پیرسینگ چیست ؟
- پیرسینگ گوش
- پیرسینگ بینی
- پیرسینگ لب
- پیرسینگ ابرو
- پیرسینگ ترقوه
- پیرسینگ انگشت دست
- پیرسینگ ناف یا شکم
- پیرسینگ چال کمر
- پیرسینگ زبان
- پیرسینگ دندان
- پیرسینگ چال لپ
- پیرسینگ گونه
- و…
نقش پیرسینگ در فرهنگ یا Culture
فرقی ندارد که درباره کدام یک از انواع پیرسینگ صحبت کنیم، همه آنها نوعی تغییر یا اصلاح بدنی محسوب میشوند و دارای کاربرد زیبایی شناسانه هستند؛ هر چند در ابتدا تنها برای جذابیت ظاهری به کار نمیرفتند و دارای مصارف آیینی و حتی مذهبی بودند.
تاریخچه مختصر
پیرسینگ چیست و از کجا آمده است؟ اعمال این اقدام زینتی بر بدن، به هزاران سال پیش باز میگردد. قدیمیترین بقایای مومیایی کشف شده دارای گوشوارههای ورزشی است که وجود پیرسینگ در 5000 سال پیش را اثبات میکند. سوراخ کردن بینی تا 1500 سال پیش از میلاد مستند شده و در تعریف پیرسینگ در ویکی پدیا نیز به آن اشاره شده است. در کتاب پیدایش بابیل، ابراهیم یک حلقه بینی و یک بازوبند به زن اسحاق، فرزند خود، هدیه میدهد. کتاب شموت یا سفر خروج که دومین کتاب مقدس به حساب میآید و داستان خروج قوم بنی اسرائیل از مصر به هدایت موسی را بیان میکند، به حلقههای پیرسینگ اشاره میشود که در نهایت ذوب شده و به بت گوساله طلایی تبدیل میشوند. بتی که یهودیان شروع به پرستیدن آن میکنند و موجب رنجش خداوند میشود؛ اما در نهایت موسی برای قوم خود طلب مغفرت میکند و آمرزش رخ میدهد.
کتاب سفر تثنیه، آخرین کتاب تورات و از بخشهای عهد عتیق که توسط موسی نوشته شده، پیرسینگ گوش علامتی از بردگی است. شاید دیده باشید که بسیاری از افراد برای سوراخ کردن گوش نذر میکنند و آن را نوعی آیین قربانی میدانند. برای مثال نذر میکنند تا اگر اتفاق دلخواهشان افتاد و خداوند دعاهای آنان را مستجاب کرد، گوش فرزند خود را برای یک امام یا معصوم سوراخ کنند، به این معنی که فرزند خود را غلام آن امام یا معصوم میدانند.
نخستین اقوامی که بر اساس یافتههای باستان شناسی گوش خود را سوراخ کردند سومریان و هندیها بودند. دیگر اقوام باستان، همچون بومیان آمریکا، استرالیا و آفریقا، یونانیان باستان، آزتکها، مایاها و… نیز میدانستند پیرسینگ چیست و از انواع مختلف آن بهره میبرده اند. بعدتر و در قرون پس از میلاد، استفاده از اکسسوریهایی که نیاز به پیرسینگ کردن داشتند در اروپا رواج زیادی پیدا کرد و کم کم معنای مذهبی، آیینی و دینی خود را از دست داد. لازم است بگوییم که استفاده از پیرسینگ گاه به افزایش لذت جنسی مربوط میشود و در نواحی پستان و آلت تناسلی مرد و زن نیز کاربرد دارد.
اکنون، هندیها، عربها و بسیاری از اقوام خاورمیانه این کار را به عنوان امری رایج انجام میدهند. این که پیرسینگ چیست در اروپا و آمریکا و با وجود خرده فرهنگهایی همچون پانک و پس از آن پاپ و… رواج زیادی داشته و هم اکنون نیز طرفداران خود را دارد. شاید دلیل این که سوراخ کردن نقاط ریادی از بدن را به شیطان پرستی و موارد مشابه نسبت میدهند همین باشند؛ این که ظاهر افراد مربوط به فرهنگ پانک، طرفداران موسیقی راک، متال و… مردم را میترساند و آنها را به یاد گروههای ضد مذهبی میانداخت. این مشکلات باعث شد که کلیسا و دین مسیحیت پیرسینگ را محدود کند و با عقیده بر کامل بودن بدن انسان، اعمال هر گونه تغییر بر آن را نادرست بداند. البته که مسیحیان به طور کامل از دانستن این که پیرسینگ چیست و انجام آن منع نشده اند و تنها نسبت به آن دافعه دارند، درست مانند مسلمانان.
حکم شرعی پیرسینگ
حال که بحث از پیرسینگ چیست و تاریخچه آن به این جا رسید، لازم است آن را در عقاید اسلامی و فرهنگ ایرانی بررسی کنیم. حقیقت این است که پیرسینگ به خودی خود حرام نیست و مشکلی ندارد، اما لازم است که بانوان زیور آلات متصل به آن را از نامحرم بپوشانند و باعث جلب توجه او نشوند. اگر مردان با استفاده از پیرسینگ کردن مصداق تشبه مرد به زن باشند و یا به ترویج فرهنگ غربی بپردازند، کار آنها جایز نیست. برخی فقها اشاره کرده اند که اگر پیرسینگ در محل زندگی فرد متعارف نباشد، چه برای خانمها و چه برای آقایان اشکال دارد. همچنین اگر این کار به سلامتی فرد آسیب بزند و او را دچار صدمه کند حرام است.
عوارض پیرسینگ چیست ؟
عوارض پیرسیگ چیست ؟ آیا پیرسینگ دردناک است؟ خب، باید گفت که تمامی اینها نسبی اند و همچنین به حرفهای بودن فردی که پیرسینگ را انجام میدهد و تجهیزات او بستگی دارند. زمانی که قسمتی از بدن خود را سوراخ میکنید، به طور مشخص با درد روبرو میشوید. اما این درد موقتی است و پوستتان خیلی زود خوب میشود. اگر مراقبتهای بعد از پیرسیمگ را به درستی انجام دهید شاهید عفونت و موارد این چنین نخواهید بود. هر چند پوست حساس به هر حال با تورم و قرمزی بیشتری دست و پنجه نرم خواهد کرد و شاهد تا چند هفته دچار عوارض شود. در کل، پیرسینگ عوارضی موقتی دارد که اگر سوراخ کردن صورت و بدنتان را دوست داشته باشید خیلی زود میگذرند.
در روزها و هفتههای ابتدایی پیرسینگ خود را در نیاورید، چرا که سوراخ آن به سرعت بسته میشود. از شویندههای آنتی باکتریال استفاده کنید و یا با استفاده از آب نمک پیرسینگ خود را بشویید. حتما با فردی که این کار را برایتان انجام داده و کسانی که تجربه پیرسینگ را داشته اند مشورت کنید و با اطمینان کامل تصمیم بگیرید. عوارض پیرسینگ شامل موارد زیر اند:
- زخم، تورم و التهاب
- واکنشهای آلرژیک
- کلوئید
- عفونت
منشاء پیرسینگ ؟
اگرچه به نظر میرسد پیرسینگ اخیرا رواج یافته و به عنوان مد فشن شناخته میشود ولی اسنادی هستند که نشان می دهند پیرسینگ ریشه تاریخی داشته و در عهد باستان برای شناسایی برده ها با آویزان کردن گوشواره استفاده می شده است . سوراخ کردن زبان و گذراندن حلقه طلایی از آن نیز در بین اشراف قبیله مایا در آمریکای جنوبی مرسوم بوده است. سوراخ کردن کردن بینی نیز از قرن شانزدم در هند مرسوم بوده و سپس این فرهنگ به کشورهای غربی نیز کشیده شده است.
چنس پیرسینگ معمولا از همان فلزاتی است که در ساخت زیورآلات و بدلیجات استفاده می شود برای مثال طلا، نقره، تتانیوم و … میباشد که اکثرا به صورت پیرسینگ گوش، بینی، لب و ناف دیده می شود.
سوراخ کردن گوش و آویز کردن گوشواره شایع ترین نوع از پیرسینگ می باشد که پیشینه تاریخی دارد. اغلب مردم فکر میکنند سوراخ کردن همه قسمتهای گوش، بیخطر است اما تنها جایی که نسبتاً منطقه امنی محسوب میشود، همان محل قدیمی و سنتی است: نرمه گوش. سوراخ کردن لاله گوش به علت غضروفی بودن این منطقه، میتواند مشکلساز باشد. عفونت، تورم، آبسه و حساسیت، مهمترین مشکلاتی است که در اثر سوراخ کردن گوش به وجود میآیند. ایجاد جوشگاه و از شکل افتادن گوش هم از عوارض سوراخ کردن گوش در محلهای غیر متعارف است. پارگی گوش به دنبال تصادف، ورزشهای پربرخورد یا حتی نزاعهای خانوادگی نیز از شایعترین عوارض سوراخ کردن گوش محسوب میشوند.
پیرسینگ در لب یکی از شایعترین محل ها در چهره است. سوراخ کردن امروزی لبها شامل قرار دادن حلقههایی در زیر لب است.
در انتها
اگر به بیماریهایی که سیستم ایمنی شما را ضعیف کرده اند دچار هستید، قبل از انجام پیرسینگ بیشتر فکر کنید و مشورت با پزشک را در دستور کار خود داشته باشید. بیماریهای پوستی همچون پسوریازیس مانعی برای انجام این کار نیستند، اما همه چیز به توصیه پزشک و همچنین شدت بیماری وایسته است. افرادی که دیابت، مشکلات قلبی و… دارند باید فردی که پیرسینگ میکند و همچنین دکتر خود را از این موضوع مطلع سازند.
در نهایت میدانیم که پیرسینگ چیست و چگونه جای خود را در دنیای مد و فشن باز کرده است. پیرسینگ کردن با هر استایلی جور میشود و بستگی دارد که آن را دوست داشته باشید یا نه. همچنین با خارج کردن آن، نقطهای کوچک به جا میماند و اگر از پیرسینگ خود پشیمان شدید دردسر زیادی را تحمل نخواهید کرد.