پژوهش جدید دانشمندان نشان می دهد، استرس زندگی در دوران قرنطینه‌های کرونایی، روند پیری را در مغز نوجوانان تسریع کرده است.
به گزارش آماج از وبگاه سایِنس اَلِرت (Science Alert)، تأثیر این استرس، شبیه به اثر استرسی است که قبلاً در نتیجه خشونت، بی‌توجهی و مشکلات در خانواده‌ها مشاهده شده بود.
حتی اگر مدت زیادی است که دوران نوجوانی را پشت سر گذاشته‌اید، احتمالاً تلاطم افکار و احساساتتان را در آن دوران به‌یاد می‌آورید. حتی بدون بیماری‌های همه‌گیر جهانی و قرنطینه‌های مرتبط با آن هم، در دوران نوجوانی، سازماندهی مجدد زیادی در مغز صورت می‌گیرد. پژوهش جدید محققان دانشگاه استنفورد و دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو در آمریکا حاکی از این است که بیماری همه‌گیر کووید ۱۹، باعث نازک‌شدن قشر مغز و افزایش اندازه هیپوکامپ و بخش‌های آمیگدال (بادامه) مغز شده و به برخی از این سازماندهی‌های مجدد، سرعت بخشیده است.
ایان گوتلیب (Ian Gotlib)، روانشناس، می‌گوید: قبلاً متوجه شده بودیم که همه‌گیری بر سلامت روان نوجوانان تأثیر منفی گذاشته است؛ اما نمی‌دانستیم که با مغز آن‌ها چه کرده است.
قبل از همه‌گیری، بین نوامبر (آبان، آذر) ۲۰۱۶ تا نوامبر ۲۰۱۹، در کالیفرنیا از مغز ۸۱ نوجوان، ام‌آرآی (تصویربرداری پرتو مغناطیسی) صورت گرفته بود. در زمان همه‌گیری، پس از کاهش محدودیت‌ها، بین اکتبر (مهر، آبان) ۲۰۲۰ تا مارس (اسفند، فروردین) ۲۰۲۲، نیز از مغز ۸۲ نوجوان ام‌آرآی صورت گرفت.
آنچه تصاویر مغزی نشان داد، گواه این بود که روند پیری مغز آن‌ها پس از همه‌گیری تسریع شده بود. دوره‌های قرنطینه کمتر از یک سال، مغز نوجوانان را به اندازه سه سال پیر کرده بود.
همه نوجوانان به‌منظور شرکت در پژوهشی درخصوص افسردگی در دوران بلوغ انتخاب شده بودند که شروع همه‌گیری کووید ۱۹، پژوهش را به سوی دیگری هدایت کرد.
به گفته دانشمندان، نوجوانانی که همه‌گیری را پشت سر گذاشته‌اند، از نظر وضعیت عصبی لزوماً مشابه نوجوانان قبلی نخواهند بود؛ اگرچه تشخیص این تفاوت‌ها کار ساده‌ای نخواهد بود.
