به گزارش آماج ، در دل کوه مهر، در نزدیکی تخت جمشید و شهرستان مرودشت استان فارس، رازهایی نهفته است که همچون استخوان‌های جاودانه، تاریخ و اسطوره را در خود جای داده‌اند. این کوه نه تنها به‌عنوان یک عنصر طبیعی، بلکه به‌عنوان نمادی از پیوند انسان با جهان مینوی و باورهای باستانی، در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد.
کوه مهر؛ نماد جاودانگی در اساطیر ایرانی
کوه مهر، که در نزدیکی تخت جمشید واقع شده است، در اساطیر ایرانی به‌عنوان مکانی مقدس شناخته می‌شود. در آیین مهرپرستی، این کوه به‌عنوان زادگاه ایزد مهر (میترا) معرفی شده است. مهر، ایزد عهد و پیمان، روشنایی، جنگاوری و پاکی بود که در ایران باستان از دوران پیش از آیین زرتشت تا پایان دوران ساسانی مورد پرستش قرار می‌گرفت. در متون باستانی آمده است که مهر از آذرخش دو قطعه سنگ در البرز زاده شده و قربانی مقدس را در غار انجام داده است.
تخت جمشید؛ بنایی از دل کوه مهر
تخت جمشید، پایتخت باشکوه هخامنشیان، در دامنه کوه مهر ساخته شده است. در سال ۵۱۸ پیش از میلاد، داریوش بزرگ فرمان به ساخت کوشک شاهانه‌ای در سرزمین فارس داد و سرانجام بناهای باشکوه و شگفت‌انگیز تخت جمشید بر صخره بزرگی در کوه مهر ساخته شد.
آیین مهرپرستی؛ پیوند انسان با جهان مینوی
آیین مهرپرستی، که به‌عنوان میترائیسم نیز شناخته می‌شود، یکی از کهن‌ترین آیین‌های ایرانی است که بر پایه پرستش ایزد مهر بنیان نهاده شد. در این آیین، مهر به‌عنوان نخستین ایزد مینوی که پیش از طلوع خورشید جاویدان از فراز کوه البرز برمی‌خیزد، شناخته می‌شود.
استخوان‌های جاودانه؛ نماد پیوند با نیاکان
در اطراف کوه مهر، گورستان‌هایی با تدفین‌های خاص یافت می‌شود که نشان‌دهنده باورهای باستانی در مورد زندگی پس از مرگ است. این تدفین‌ها، که به‌صورت سنگ‌چینی نامنظم انجام می‌شد، احتمالاً برای افرادی بود که به‌دلیل بیماری‌های مسری یا کهولت سن، به‌عنوان نیاکان یا ارواح جاودانه مورد احترام قرار می‌گرفتند.
میراث جاودانه کوه مهر
کوه مهر، با تاریخچه‌ای پر از اسطوره و واقعیت، همچنان به‌عنوان نمادی از پیوند انسان با جهان مینوی و باورهای باستانی ایرانیان شناخته می‌شود. این کوه نه تنها به‌عنوان یک عنصر طبیعی، بلکه به‌عنوان مکانی مقدس در تاریخ و فرهنگ ایران جایگاه ویژه‌ای دارد.
