98٪ کامل از پتاسیم بدن شما در سلول های شما یافت می شود و دلیل خوبی هم دارد!
پتاسیم یک الکترولیت است، به این معنی که به انتقال سیگنال های الکتریکی به سلول های بدن شما کمک می کند. بدن شما از این الکتریسیته برای حفظ تعادل مایعات، انتقال سیگنال های عصبی و انقباض سلول های عضلانی، به ویژه سلول های ماهیچه قلب استفاده می کند.
پتاسیم به ضربان قلب شما کمک می کند تا منظم بماند، کلیه ها به درستی کار کنند و از افزایش بیش از حد سدیم جلوگیری کند. کمبود پتاسیم بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنید. مطالعات نشان می دهد که از هر 10 آمریکایی 9 نفر – یعنی بیش از 290 میلیون نفر – فقط نیمی از 4.7 گرم از این ماده معدنی ضروری را در روز دریافت می کنند.
محدوده طبیعی پتاسیم خون بین 3.5 تا 5.5 میلی مول در لیتر است. در زیر این سطح، هیپوکالمی رخ می دهد. سطوح بسیار پایین پتاسیم در بدن (کمتر از 2.5 میلی مول در لیتر) می تواند منجر به نامنظم شدن ریتم قلب و شروع ایست قلبی شود که می تواند کشنده باشد.
بنابراین، چه چیزی باعث کمبود پتاسیم می شود و چه علائمی به شما در مورد کمبود پتاسیم هشدار می دهد؟ چگونه می توانید پتاسیم خود را بازیابی کنید؟ این دقیقاً همان چیزی است که در ادامه این مطلب در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
ابتدا، بیایید ببینیم که چه چیزی باعث هیپوکالمی می شود.
• کمبود پتاسیم به ندرت ناشی از مصرف کم میوه و سبزیجات به تنهایی است.
• شایع ترین علت کاهش پتاسیم، از دست دادن بیش از حد از طریق ادرار است. این در افرادی اتفاق می افتد که داروهای تجویزی به نام دیورتیک ها یا قرص های آب مصرف می کنند که باعث دفع بیشتر ادرار می شوند. این داروها اغلب برای فشار خون بالا یا بیماری قلبی تجویز می شوند.
• دلیل دیگر از دست دادن بیش از حد پتاسیم در دستگاه گوارش شما است. این ممکن است به دلیل استفراغ مکرر، اسهال یا استفاده از ملین باشد.
سایر شرایط فیزیکی که به از دست دادن پتاسیم کمک می کند عبارتند از:
– اختلالات خوردن مانند بولیمیا
– تعریق بیش از حد
– بیماری مزمن کلیوی
– سایر داروها مانند انسولین و آنتی بیوتیک ها
– مصرف بیش از حد الکل
سطوح پایین منیزیم، منیزیم به طور فعال پتاسیم را به سلول های شما منتقل می کند. بنابراین وقتی سطح منیزیم شما کاهش می یابد، سطح پتاسیم شما نیز کاهش می یابد.
علائم هیپوکالمی چیست؟
اغلب، علائم کمبود پتاسیم به راحتی نادیده گرفته می شوند، تا زمانی که جدی شوند.
فشار خون بالا
فشار خون بالا می تواند ناشی از اضافه وزن، ژنتیک یا مصرف زیاد غذاهای فرآوری شده حاوی سدیم باشد. حفظ فشار خون سالم به تعادل کامل الکترولیت ها نیاز دارد.
پتاسیم و سدیم الکترولیت هایی هستند که در بدن برعکس عمل می کنند. وقتی غذاهای غنی از پتاسیم می خورید، کلیه ها از طریق ادرار از شر سدیم اضافی خلاص می شوند.
اگر سلول‌های شما پتاسیم کافی نداشته باشند، کلیه‌ها سدیم را دوباره به رگ‌های خونی جذب می‌کنند و بدن شما آب بیشتری را نگه می‌دارد. آب اضافی در خون شما به این معنی است که فشار اضافی روی دیواره رگ های خونی شما وارد می شود و این باعث افزایش فشار خون شما می شود. پتاسیم به گشاد شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون کمک می کند.
ضربان قلب نامنظم
برای اکثر مردم، تپش قلب یا ناپدید شدن ضربان قلب در مواقعی موضوع مهمی نیست. اما اگر سطح پتاسیم پایینی دارید، این می تواند باعث آریتمی قلبی یا ضربان قلب نامنظم شود، به خصوص برای افرادی که در معرض خطر بیماری قلبی هستند. این به این دلیل است که سطوح پایین پتاسیم باعث تغییر جریان پتاسیم در داخل و خارج سلول های قلب می شود.
در نتیجه سیگنال های الکتریکی که ضربان قلب شما را کنترل می کنند به درستی کار نمی کنند و قلب شما خیلی سریع، خیلی کند یا نامنظم می زند. اگر متوجه تغییراتی در ضربان قلب خود شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
ضعف عضلانی و گرفتگی
اگر اغلب گرفتگی های دردناک در پاهای خود را تجربه می کنید، کمبود پتاسیم می تواند مقصر باشد. این به این دلیل است که شما پس از یک تمرین شدید، الکترولیت ها، از جمله پتاسیم را از دست می دهید. پتاسیم برای ماهیچه ها مهم است زیرا به انتقال سیگنال های مغز کمک می کند تا آنها را منقبض کند.
همچنین با ترک سلول های عضلانی به پایان دادن به این انقباضات کمک می کند. هنگامی که سطح پتاسیم خون پایین است، مغز شما نمی تواند این سیگنال ها را به طور موثر ارسال کند. این می تواند برای ورزشکاران مشکل ساز باشد زیرا می تواند منجر به کاهش جریان خون و مشکلاتی در انقباض عضلات شود.
در هیپوکالمی خفیف یا متوسط بعید به نظر می رسد که گرفتگی عضلانی ایجاد شود، اما اگر سطح پتاسیم به کمتر از 2.5 میلی مول در لیتر برسد، ممکن است رخ دهد. در موارد نادر، هیپوکالمی شدید نیز می تواند باعث رابدومیولیز شود که در آن بافت عضلانی به سرعت تجزیه می شود و اغلب منجر به آسیب کلیه می شود. بنابراین مصرف الکترولیت ها قبل، حین و بعد از ورزش شدید توصیه می شود.
ضعف و خستگی
کمبود پتاسیم به دو دلیل می تواند منجر به ضعف و خستگی شود. اولاً، پتاسیم به تنظیم انقباضات عضلانی کمک می کند. وقتی سطح پتاسیم خون پایین است، ماهیچه های شما انقباضات ضعیف تری ایجاد می کنند.
دوم، پتاسیم پایین همچنین باعث می شود بدن شما انسولین کمتری ترشح کند. این منجر به افزایش سطح قند خون می شود، به این معنی که قند کمتری توسط سلول های شما به انرژی تبدیل می شود.
عوامل زیادی می توانند باعث ایجاد احساس ضعف در شما شوند، که مشخص کردن کمبود پتاسیم به عنوان علت را دشوار می کند. با این حال، اگر بعد از ورزش و خواب کافی احساس خستگی می کنید، سطح پایین پتاسیم ممکن است دلیل آن باشد.
مسائل گوارشی
سطح پایین پتاسیم می تواند باعث یبوست شود. پتاسیم به انتقال سیگنال‌ها از مغز به ماهیچه‌های دستگاه گوارش کمک می‌کند تا آنها بتوانند غذا را منقبض کرده و به حرکت درآورند. اگر سطح پتاسیم خیلی پایین بیاید، ممکن است از حرکت باز بماند و این می تواند باعث تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، نفخ و درد شکم شود.
ادرار مکرر
سطوح پایین پتاسیم ممکن است از تمرکز کلیه ها در ادرار و متعادل نگه داشتن سطح الکترولیت جلوگیری کند. این می تواند منجر به ادرار بیش از حد (پلی یوری) و تشنگی بیش از حد (پلی دیپسی) شود. ادرار بیش از حد ممکن است منجر به کاهش سطح پتاسیم شود. اگر تکرر ادرار شما به طور ناگهانی تغییر کرد، به پزشک مراجعه کنید.
گزگز و بی حسی بدن
سطح پایین پتاسیم می تواند مشکلات عصبی را ضعیف کرده و به گزگز و بی حسی در دست ها، بازوها، پاها و پاها تبدیل کند. این وضعیت پارستزی نامیده می شود.
وقتی که در وضعیت ناراحت کننده ای می نشینید، ممکن است باعث گزگز و بی حسی شود و جای نگرانی نیست. با این حال، زمانی که این علائم ادامه پیدا می کند، آن وقت است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
مشکلات تنفسی
اگر سطح پتاسیم خون شما به شدت پایین باشد، می تواند با محدود کردن انبساط و انقباض ریه ها باعث تنگی نفس شود. این به این دلیل است که پتاسیم برای ارسال سیگنال‌های مناسب به ریه‌ها حیاتی است تا بدانند چه زمانی منقبض و منبسط شوند.
یک مطالعه نشان داد، افرادی که سطح پتاسیم خونشان پایین است یا سطح پتاسیم خون بالا (هیپرکالمی) در مقایسه با افرادی که سطح پتاسیم سالمی داشتند، در معرض خطر بسیار بیشتری برای نارسایی تنفسی و نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی در بیمارستان قرار داشتند.
همانطور که قبلا ذکر شد، سطوح پایین پتاسیم می تواند به دلیل سیگنال های الکتریکی معیوب در حفره های پایین قلب باعث ضربان قلب نامنظم شود. در نتیجه قلب نمی تواند خون کافی را به بقیه بدن پمپاژ کند. خون کمتر به معنای اکسیژن کمتری است که ممکن است باعث تنگی نفس شود.
مه مغزی و نوسانات خلقی
هنگامی که سطح پتاسیم پایین است، نورون های مغز شما نمی توانند سیگنال های الکتریکی را به سرعت ارسال کنند. این باعث سردرگمی، فراموشی و مشکل در تمرکز می شود. کمبود پتاسیم می تواند گردش خون را کاهش دهد و تولید هورمون را مختل کند. این شامل هورمون تنظیم کننده خلق و خو، سروتونین است.
کمبود پتاسیم ممکن است از طریق تغییرات شدید در خلق و خو و رفتار، مانند افزایش افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری ظاهر شود. یک مطالعه نشان داد افرادی که رژیم غذایی کم سدیم و پرپتاسیم مصرف می کنند، از استرس و افسردگی کمتری برخوردار بوده و در عین حال انرژی بیشتری نیز دارند.
سنگ کلیه
تخمین زده می شود که بیش از 1 نفر از هر 10 نفر در زندگی خود سنگ کلیه داشته باشند. اگر دچار سنگ کلیه می شوید، ممکن است نشانه ای از کمبود پتاسیم باشد.
در یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند در سال 1993، مردانی که کمتر از 2.9 گرم پتاسیم در روز مصرف می کردند، دو برابر بیشتر از افرادی که روزانه بیش از 4 گرم پتاسیم دریافت می کردند، در معرض ابتلا به سنگ کلیه بودند.
سنگ‌های کلیه توده‌های سختی از مواد معدنی و سایر مواد هستند که در داخل کلیه‌های شما کریستال‌ها را تشکیل می‌دهند. این سنگ های کوچک معمولاً از کلسیم و اگزالات تشکیل شده اند. هنگامی که این سنگ ها در مجاری ادراری قرار می گیرند و جریان ادرار را مسدود می کنند، می توانند باعث درد طاقت فرسا شوند.
پتاسیم به کلیه ها کمک می کند تا کلسیم اضافی را از طریق ادرار دفع کنند. اگر پتاسیم کافی در رژیم غذایی خود دریافت نکنید، این می تواند باعث تشکیل توده ها شود.
چگونه پتاسیم بیشتری دریافت کنیم؟
بهترین راه برای تامین پتاسیم اضافه کردن میوه و سبزیجات به هر وعده غذایی است.این شامل موز نیز می شود، اما بسیاری از مواد غذایی دیگر حاوی پتاسیم هستند. شما می توانید آن را در غذاهای کامل مانند سبزیجات برگ دار، گوجه فرنگی، خیار، کدو سبز، بادمجان، آووکادو، کدو تنبل، سیب زمینی، هویج، کشمش، لوبیا، محصولات لبنی مانند شیر و ماست، گوشت، مرغ، ماهی و آجیل پیدا کنید.
در صورت داشتن شرایط پزشکی یا مصرف داروهای خاص، پزشک ممکن است مکمل ها را تجویز کند. اگر مورد شما شدیدتر باشد، پزشک ممکن است به شما پتاسیم داخل وریدی بدهد. اگر تصمیم به مصرف مکمل پتاسیم به تنهایی دارید، ابتدا با پزشک خود صحبت کنید.
