دانشمندان پی برده‌اند که گرم شدن آب و هوا و ذوب سریع یخ‌ها به فعالیت های آتشفشانی و رویدادهای کم‌اکسیژن اقیانوس در طول آخرین عصر یخبندان مرتبط است.
به گزارش آماج از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily)، تجزیه‌وتحلیل شیمیایی هسته‌های رسوب اقیانوس آرام شمالی نشان می‌دهد که در زمان گرمایش سریع آب‌وهوا در پایان آخرین عصر یخبندان، خاکستر آتشفشانی و هیپوکسی به صورت ثابت همراه بوده‌اند.
خاکستر آتشفشانی ذرات ساییده‌شده سنگ، کانی و شیشه آتشفشانی است که در هنگام فوران آتشفشان پدید می‌آید و قطر ذرات آن کمتر از ۲ میلی‌متر است.
مناطق مرده یا مناطق هیپوکسی (کم‌اکسیژن) مناطقی در اقیانوس‌های جهان و دریاچه‌های بزرگ هستند که در آن‌ها اکسیژن لازم برای حمایت از زندگی دریایی در عمق پایین و نزدیک به پایین آب تخریب شده است.
بررسی ارتباط بین فوران‌های آتشفشانی، هیپوکسی و ذوب یخ‌های ناشی از افزایش دما در آخرین عصر یخبندان که حدود ۱۸ هزار سال پیش به پایان رسید، دانش ما را در خصوص پیامدهای بالقوه گرمایش جهانی امروزی افزایش می‌دهد.
جیانگهوی دو (Jianghui Du)، از دانشگاه صنعتی زوریخ در سوئیس که به عنوان دانشجوی دکترا در کالج زمین، اقیانوس و علوم جَوی در دانشگاه ایالتی اورگُن در آمریکا این پژوهش را انجام داده است، می‌گوید: در حال حاضر مشخص نیست که با گرم‌شدن آب‌وهوا، فوران‌های آتشفشانی افزایش می‌یابد یا خیر؛ اما می‌دانیم که یخچال‌های طبیعی باقی‌مانده روی آتشفشان‌ها در حلقه آتش اقیانوس آرام به‌سرعت در حال ذوب‌شدن هستند و مهم است که این ذوب یخ را در پیش‌بینی فوران‌های آتی لحاظ کنیم؛ زیرا برای مناطق پرجمعیت خطرناک است و همچنین ممکن است مناطق مرده در حال پیدایش در شمال اقیانوس آرام را افزایش دهد.
آلن میکس (Alan Mix)، اقیانوس‌شناس و دیرینه‌اقلیم‌شناس و یکی از محققان تیم پژوهشی، می‌گوید: یافته‌ها حاکی از یک رابطه سیستماتیک بین آب‌وهوا، عقب‌نشینی یخچال‌های طبیعی، فعالیت‌های آتشفشانی، بهره‌وری بیولوژیکی و اکسیژن‌زدایی اقیانوس است.
او افزود: این پیوندهای شگفت‌انگیز بین بخش‌هایی از زمین که معمولاً آن‌ها را به صورت مجزا در نظر می‌گیریم، نشان می‌دهد که کل سیستم واقعاً چقدر به هم مرتبط است. حل مشکلات زیست‌محیطی، مانند مشکلاتی که در بحران جاری آب‌وهوا با آن مواجه هستیم، ایجاب می‌کند که به کل سیستم به صورت مرتبط نگاه کنیم، نه به صورت مجزا.
منطقه آتشفشانی در اقیانوس آرام به‌عنوان حلقه آتش شناخته می‌شود؛ زیرا یکی از مناطق فعال تکتونیکی (زمین‌ساختی) و آتشفشانی جهان است.
میکس خاطرنشان می‌کند: تنظیم زمان وقوع رویدادهای آتشفشانی در رابطه با عقب‌نشینی ورقه یخی کوردیلِران، که زمانی بخش‌های بزرگی از غرب آمریکای شمالی را پوشش می‌داد، نشان می‌دهد که ذوب سریع پوشش یخی آتشفشان‌ها در منطقه، باعث افزایش فعالیت آتشفشانی شده است.
دانشمندان همچنین دریافتند خاکستر آتشفشانی حاوی مواد مغذی مهم به‌ویژه آهن برای پلانکتون‌ها است. پلانکتون هر توده‌ای از جانداران (جانوران، گیاهان، آغازیان یا باکتری‌ها) است که در قسمت بالای دریاها و اقیانوس‌ها یا آب شیرین زندگی می‌کنند.
هنگامی که خاکستر آتشفشانی وارد اقیانوس می‌شود، پلانکتون‌های گیاهی آهن را قورت می‌دهند و شکوفا می‌شوند. برخی از دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که اقیانوس آرام شمالی را با آهن بارور کنند تا پلانکتون‌ها دی‌اکسید کربن اضافی جو را جذب کنند.
